- şapkalı
- прил. носящий шапку, в шапке. Şapkalı kişi мужчина в шапке
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şapkalı — sif. Başında şapka olan, şapka geymiş. Bir gün <çayçı dükanına> qara şapkalı, çənəsində kiçik qarasaqqallı, qara paltarlı bir müsafir gəldi. H. N.. Məktəbin . . şapkalı tələbələri Hüseynin arıq və əsəbi üzünə yan yanı baxır, onun cırıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şapkalı — sf. 1) Şapka giymiş olan (kimse) Onun yanında, kadife şapkalı, siyahlar giyinmiş bir kadın var. H. C. Yalçın 2) Üzerinde düzeltme işareti bulunan (ünlü) 3) is., bit. b. Şapkası olan bitki … Çağatay Osmanlı Sözlük
şapcaliu — ŞAPCALÍU, şapcalii, s.m., adj. (fam.) 1. s.m. Persoană care poartă şapcă. 2. adj., s.m. (Om) prost. – Din tc. şapkalı. Trimis de gudovan, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 şapcalíu adj … Dicționar Român
şapcă — ŞAPCĂ, şepci, s.f. Acoperământ de cap (pentru bărbaţi) confecţionat din pânză, piele sau postav, cu o calotă rotundă sau plată şi prevăzut cu cozoroc, purtat, în general, de militari, elevi, muncitori etc. şi având uneori semnele distinctive… … Dicționar Român
makferlanlı — sf. Makferlanı olan Eskiden melon şapkalı ve siyah makferlanlı bir Rum doktoru sinirden, demişti. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
vaveyla — is. <ər.> Vay, dad, fəryad, fəğan. Vaveyla qoparmaq. – <Əbülhəsən bəy:> Biz Təbriz küçələrində qopan bu vaveylanın təzə bir macəra olduğuna inanırdıq. M. S. O.. Şapkalı zabitlərin ağır addımları döşəmədə fəlakət kimi səslənəndə evdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti